Produkty pszczele cd   no comments

Posted at 10:20 pm in Nowinki pszczelarskie

O miodzie i innych pszczelich produktach – rozmowa z lek. med. Krzysztofem Błechą, długoletnim współpracownikiem o. Grzegorza Sroki

(„Dziennik Polski” – Dodatek „Bądź Zdrów” z dnia 2 sierpnia 2007)

Mówimy: kraina mlekiem i miodem płynąca, miodowy miesiąc…
Starożytni Egipcjanie wierzyli, że pierwsza pszczoła wyfrunęła z rogów świętego byka Apisa, stąd zresztą pochodzi jej łacińska nazwa – Apis mellifica. Papirus, odczytany przez niemieckiego egiptologa Jerzego Ebersa, a liczący ponad 3500 lat, podaje, że Egipcjanie stosowali miód do leczenia ran i hodowali te żądlące owady w wielkich glinianych dzbanach. W mitologii hinduskiej bóg Wisznu przedstawiany jest pod postacią błękitnej pszczoły; jedzenie miodu zaleca Koran, bowiem jest nie tylko smacznym i zdrowym pokarmem, ale również lekiem na wiele chorób, także król Salomon radził: „Jedz synu miód, bo jest dobry i przedłuży dni twego żywota”. Entuzjastycznym zwolennikiem miodu był ponadto Hipokrates – ojciec medycyny – uważając go nawet za eliksir życia…
Takie przykłady można mnożyć w nieskończoność, pszczoły i miód towarzyszą przecież człowiekowi od zarania dziejów. Kto pierwszy zakosztował słodyczy, podbierając miód dzikim pszczołom gnieżdżącym się w dziuplach drzew, nie wiadomo. Faktem jest jednak, że także dziś miód ma swoich zaprzysięgłych zwolenników. Jednym z nich był zmarły kilka miesięcy temu zielarz, franciszkanin Ojciec Grzegorz Sroka z Rychwałdu.

Dr Krzysztof Błecha nie ma wątpliwości, że nasze miody są najlepsze: – Polska Norma jest najbardziej rygorystyczna ze wszystkich norm na świecie, w tym również Unii Europejskiej, Te wymogi przenoszone są również na inne pszczele produkty – pyłek, propolis i mleczko. W Polsce miodu nie wolno podgrzewać, czym niszczy się jego strukturę krystaliczną, ani wykonywać innych zabiegów pomniejszających wartość biologiczną. Zagraniczne miody są klarowne, nie krystalizują się latami. Polski miód się krystalizuje i tak właśnie ma być.


Medycyna od samego początku stosuje terapię produktami pochodzącymi z ula. Starożytni Asyryjczycy, Egipcjanie, Rzymianie i Grecy uważali miód nie tylko za smakołyk, ale także za lek. Także później przez setki lat stosowano apiterapię jako tradycyjną metodę leczenia. Współcześnie miód i inne pszczele produkty stały się przedmiotem badań medycznych i farmaceutycznych.

- Miód to skarb nie do końca jeszcze odkryty. Wiemy, że jest bogatym źródłem wielu mikroelementów i przeróżnych substancji organicznych, zwłaszcza w połączeniu z pyłkiem pszczelim i propolisem. Obecność tych substancji w organizmie ludzkim jest niezbędna, a ich rola nie została jeszcze do końca wyjaśniona przez współczesną biochemię. Niemniej jednak badania nad ich dobroczynnym działaniem wciąż trwają i na obecnym etapie sugeruje się, że uczestniczą jako biokatalizatory w różnych reakcjach chemicznych przebiegających w ustroju człowieka. Nasi przodkowie stosowali miód m.in. w chorobach serca, w chorobach układu oddechowego i pokarmowego. Ich wiedza wynikała z wielowiekowych doświadczeń i przekazów. Dzisiaj potrafimy lecznicze właściwości miodu wytłumaczyć w sposób naukowy. Miód zwiększa siłę skurczu i wydolność mięśnia sercowego oraz rozszerza naczynia wieńcowe i obwodowe, przez co łagodzi dolegliwości wieńcowe i obniża nadciśnienie tętnicze. Na efekt obniżenia ciśnienia tętniczego wpływają również moczopędne właściwości miodu. Niektórzy autorzy podają, że działa także przeciwaryt-micznie. Należy wspomnieć, że miód wpływa na układ sercowo-naczyniowy pośrednio, wykazując właściwości uspokajające, antyoksydacyjne – uważany jest za „wymiatacza” wolnych rodników – oraz kardioprotekcyjne, czyli ułatwiające prawidłową pracę serca, za co, jak się przypuszcza, odpowiada zawarta w miodzie acetylocholina, sole mineralne i witaminy. Działanie miodu można wzmocnić poprzez dodatek wyciągów ziołowych. Zioła najczęściej dodawane do miodu, stosowane w schorzeniach układu krążenia i systemu nerwowego, to głóg i melisa. Miód z melisą, jako środek łagodnie uspokajający, ułatwiający zasypianie, polecany jest do ciągłego stosowania w zespołach nerwicowych. Miód z dodatkiem głogu i melisy mogą spożywać chorzy z niewydolnością krążenia, chorobą wieńcową, nadciśnieniem tętniczym, chorzy z miażdżycą, skarżący się na kołatania serca, niepokój. Miód polecany jest także osobom, które intensywnie pracują intelektualnie, ponieważ na skutek swoich unikalnych własności odżywczych poprawia czynności ośrodkowego układu nerwowego i korzystnie wpływa na rozwój psychiczny i umysłowy, zwłaszcza dzieci oraz osób starszych.

- Podobno miód pomaga także w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy?

- To prawda, w przypadku wrzodów żołądka i dwunastnicy zaobserwowano dobre efekty lecznicze stosowania miodu. Miód rozpuszczamy w ciepłej wodzie lub w naprze ziołowym. Tak przyrządzony napój pijemy małymi łyczkami na godzinę przed posiłkiem. Stymuluje to pracę gruczołów śluzowych żołądka i w efekcie zwiększa warstwę ochronną śluzu. Należy podkreślić, że picie małymi łykami roztworu miodu nie prowokuje żołądka do zwiększonego wydzielania kwasu solnego. Jeśli chcemy leczyć niedokwa-śność, to wówczas całą szklankę roztworu miodu wypijamy tuż przed jedzeniem. W ogóle miód działa korzystnie na wszystkie odcinki przewodu pokarmowego, wykazuje duże znaczenie np. w przypadku chorób jelit. Rozpuszczone w wodzie 2 – 4 łyżeczki miodu pobudzają wydzielanie soków trawiennych w jelicie cienkim i wzmagają pe-rystaltykę tego jelita. Korzystne efekty obserwuje się w leczeniu miodem stanów zapalnych jelita grubego, szczególnie wówczas, gdy łączy się miód z pyłkiem pszczelim i propolisem.

-Kiedy byłam dzieckiem i złapałam przeziębienie, babcia podawała mi gorące mleko z miodem…

- I miała rację, chociaż lepsze efekty w tym przypadku osiąga się rozpuszczając miód w wodzie lub naparze ziół, takich jak owoc kopru włoskiego lub korzeń prawoślazu. Bardzo dobre rezultaty osiąga się także stosując inhalacje z miodem, należy tylko pamiętać, aby temperatura wody nie była wyższa niż 45 st. C. Zarówno w leczeniu, jak i w profilaktyce chorób układu oddechowego miód stosowany jest niemal tradycyjnie. Obserwowano działanie przeciwdrobnoustrojowe miodu na najczęstsze patogeny chorób zakaźnych układu oddechowego – zarówno na bakterie gram ujemne, gram dodatnie, jak i grzyby drożdżakowe. Uważa się, że działanie przeciwbakteryjne miodu uwarunkowane jest obecnością olejków eterycznych, a przede wszystkim nadtlenku wodoru, który szczególnie łatwo powstaje w roztworach wodnych miodu. Efekty lecznicze zauważa się prawie we wszystkich chorobach układu oddechowego, zarówno jego górnych partii – czyli w zapaleniu gardła, nosogardzieli, migdałków, krtani, zapaleniu zatok, jak i dolnych partii – w zapaleniu oskrzeli i płuc. Pozytywny efekt terapeutyczny uwarunkowany jest tym, że miód poza działaniem przeciwdrobnoustrojowym, wykazuje także działanie wykrztuśne, rozluźnia wydzielinę oskrzelową oraz działa przeciwzapalnie na drogi | oddechowe. Stałe używanie miodu zapobiega rozwojowi pylicy płuc u osób na nią narażonych, korzystnie działa zwłaszcza połączenie miodu z pyłkiem pszczelim.

- Pyłek pszczeli i propolis, to obok miodu dwa najbardziej znane produkty z ula.

- Pyłek ma wyjątkowo bogaty skład chemiczny, co warunkuje jego bardzo szerokie działanie biologiczne i zastosowanie w różnych schorzeniach. A połączenie pyłku pszczelego i miodu wzmacnia efekt terapeutyczny. Trudno wymieniać wszystkie schorzenia, w jakich stosowanie pyłku daje poprawę zdrowia. Pyłek ma zastosowanie m.in. w leczeniu chorób zapalnych, zwyrodnieniowych i zastoinowych wątroby. Korzystnie działa w uszkodzeniach toksycznych i pourazowych tego organu, normalizuje przemianę białek i lipidów, działa odtruwające. Z pyłkiem pszczelim powinni zaprzyjaźnić się mężczyźni, bowiem z powodzeniem stosowany jest w terapii stanów zapalnych oraz łagodnego przerostu gruczołu krokowego.
Dobroczynne działanie na gruczoł krokowy spowodowane jest hamowaniem syntezy prostaglandyn, co niesie za sobą efekt przeciwzapalny i przeciwobrzękowy. W terapii chorób prostaty nie bez znaczenia jest antybiotyczne działanie pyłku oraz wpływ na zwiększenie odporności organizmu na infekcje. Duże znaczenie wykazuje pyłe w leczeniu stanów zapalnych jelita grubego, a zwłaszcza w jego wrzodziejącym zapaleniu; połączenie pyłku i propolisu działa korzystnie w przypadku wrzodów żołądka i dwunastnicy. Pyłek pobudza rozwój saprofitycznej flory jelitowej, dlatego stosowany jest także jako środek pomocniczy przy przewlekłej antybiotykoterapii. Ponadto badania wykazują przeciwmiażdżycowe właściwości pyłku: podczas stosowania preparatów pyłkowych u chorych obserwowano normalizację poziomu lipidów w surowicy krwi oraz ścianie naczyń tętniczych, zauważono działanie przeciwkrzepliwe i stwierdzono pobudzające działanie na ośrodkowy układ nerwowy, co ma istotne znaczenie szczególnie w geriatrii. W wyniku przeprowadzonych badań klinicznych półączenia pyłku pszczelego, miodu i propolisu, wysunięto wniosek, że wspólnie te substancje wykazują dobroczynne działanie w łagodzeniu stanów po niedokrwieniu mózgu, objawiające się zaburzeniami pamięci oraz spowalniają tzw. sklerozę.

- Jeśli pyłek pszczeli zwiększa dporność organizmu na infekcje, to z pewnością znajduje też zastosowanie w chorobach układu oddechowego?

- U osób stosujących pyłek profilaktycznie stwierdza się mniejszą zapadalność na zakażenią górnych dróg oddechowych, a także szybsze ustępowanie takich dolegliwości, jak katar, kaszel, ból gardła i chrypka. Ale pyłek pomaga jeszcze w innych chorobach, m.in. w chorobach układu nerwowego i chorobach psychicznych, w schorzeniach kobiecych, a także w chorobach krwi. Jeśli chodzi o choroby układu nerwowego i choroby psychiczne, to zaobserwowano, że stosowanie pyłku wraz z lekami antydepresyjnymi pozwala zmniejszyć dawki tych ostatnich. Ponadto pyłek zmniejszał działanie uboczne przyjmowanych leków i chronił przed uzależnieniem od nich. A jeśli mówimy o uzależnieniach, to dawanie pyłku powoduje skrócenie okresu głodu alkoholego aż ponaddwukrotnie, co ma istotne znaczenie w leczeniu choroby alkoholowej. U kobiet pyłek wraz z propolisem i miodem znalazł zastosowanie w niwelowaniu zaburzeń klimakteryjnych, takich jak uderzenia gorąca, nerwowość, depresja. Przypuszcza się, że za takie pozytywne efekty terapeutyczne odpowiedzialne są naturalne substancje roślinne zawarte w pyłku, które mają dzialanie podobne do żeńskich hormonów płciowych – estrogenów – oraz substancje wykazując wyrażne działanie anaboliczne.
Warto dodać, że pyłek pszczeli mogą bezpiecznie stosować także kobiety w ciąży, gdyż nie powoduje on żadnych zaburzeń w wewnątrzmacicznym rozwoju dziecka. Przeciwnie, ze względu na bogactwo ważnych życiowo składników m.in. witamin i minerałów, jest cennym uzupełnieniem diety ciężarnych i matek karmiących, dlatego wielu lekarzy zalecą przyjmowanie pyłku podczas tych okresów życia.
Dodajmy jeszcze, że pyłek polecany jest w niedokrwistości zwłaszcza z powodu niedoboru żelaza, oraz wtórnej niedokrwistości w chorobach reumatycznych. Ponieważ pyłek wraz z miodem jest dobrym środkiem anabolicznym, może też być polecany osobom wyniszczonym długotcwałą chorobą i sportowcom.

- Jednak najsilniejsze działanie wykazuje propolis, czyli kit pszczeli.

- Propolis ma udowodn działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze. Stosuje się go pod postacią alkoholowego ekstraktu. Jest to środek używany od wielu tysięcy lat, konserwowano nim np. mumie w starożytnym Egipcie, które dotrwały nienaruszone przez bakterie i grzyby do naszych czasów. Propolis składa się z kilkuset związków chemicznych, zmieniających się w zależności od otoczenia, w którym żyją pszczoły. Może to być powodem alergii u części chorych. Jeśli więc w czasie stosowania propolisu pojawi się wysypka, świąd, zaczerwienienie skóry, łzawienie, należy rozważyć, czy nie jest to reakcja alergiczna.
Nadwrażliwość może być tym większa, im w większym stężeniu propolis występuje w preparacie; za stosunkowo bezpieczny uważa się roztwór 2-procentowy. Propolis działa korzystnie w stanach zapalnych gardła, oskrzeli i tchawicy, astmie oskrzelowej i zapaleniu płuc. Przypuszcza się, że efekt terapeutyczny spowodowany jest przez przeciwdrobnoustrojowe, przeciwzapalne, przeciwalergiczne i uszczelniające naczynią krwionośne działanie propolisu. Nie bez znaczenia jest też to, że propolis działa immunostymulująco i przyspiesza gojenie zranień tkanek miękkich i błony śluzowej. Kit pszczeli stosujemy również w stanach zapalnych i w chorobie wrzodowej żołądka. Dobre efekty osiąga się w stanach zapalnych jelita cienkiego i grubego oraz w guzkach krwawniczych – w tym przypadku w postaci czopków. Z powodzeniem stosuje się propolis praktycznie we wszystkich schorzeniach jamy ustnej, w stanach zapalnych zębów i przyzębia, w stanach po resekcji, bowiem przyspiesza gojenie rany. W badaniach eksperymentalnych zaobserwowano, że wyciąg z propolisu zwiększał kurczliwość mięśnia sercowego, przyspieszał czynność serca i jego objętość wyrzutową oraz obniżał ciśnienie tętnicze krwi. Antyagregacyjne, tzn. hamujące zlepianie krwinek działanie propolisu odgrywa znaczenie w profilaktyce zawału serca i zakrzepów naczyniowych, np. w mózgu lub w naczyniach żylnych nóg. Kit pszczeli uważany jest również za „wymiatacza” wolnych rodników, które są odpowiedzialne m.in. za rozwój miażdżycy.

- Wiele się mówi o stosowaniu propolisu w schorzeniach skóry…

- Rzeczywiście, propolis wykazuje lecznicze działanie w zdecydowanej większości chorób skóry, takich jak: ropne i grzybicze infekcje skóry, zapalenie mieszków włosowych, opryszczka, rumień wielopostaciowy, a także alergiczne choroby skóry, łuszczyca, trądzik, oparzenia…
Preparaty propolisowe z dużym sukcesem stosowane są w trudno gojących się ranach, np. owrzo-dzeniach podudzi, odleżynach, ranach pooperacyjnych i pourazowych. Kit pszczeli używany jest ponadto w chorobach kobiecych, chorobach reumatycznych i w leczeniu schorzeń wątroby oraz prostaty. Inne produkty z ula, znajdujące zastosowanie w lecznictwie, to m.in. mleczko pszczele, będące bogatym źródłem witamin, zwłaszcza kwasu pantotenowego i witamin z grupy B oraz biopierwiastków, pierzga oraz jad pszczeli. Mleczko znalazło zastosowanie m.in. w kardiologii, normalizując ciśnienie krwi: obniżając podwyższone, a podwyższając obniżone. W badaniach na zwierzętach wykazano przeciwnowotworowe działanie mleczka oraz likwidowanie niepożądanych efektów radioterapii. Jad pszczeli, w postaci użądleń, zastrzyków z jadu lub maści, stosowany jest przede wszystkim w leczeniu chorób reumatycznych i nerwobóli. Pierzga działa korzystnie w okresie rekonwalescencji, po przebytych zabiegach operacyjnych i w stanach pozawa-łowvch. Wzmacnia system nerwowy, odporność organizmu, usuwa chroniczne zmęczenie.
Bez przesady można więc powiedzieć, że miód i inne pszczele produkty to prawdziwa apteka natury. Potwierdzają to współczesne badania, a na ich podstawie można stwierdzić, że produkty pszczele potrafią nie tylko wspomagać medycynę akademicką, ale też potrafią wyleczyć choroby, z którymi medycyna sobie nie radzi. Ponadto z produktów tej pszczelej apteki korzystamy już od tysięcy lat i, w przeciwieństwie do współczesnych leków syntetycznych, wiemy, że są całkowicie bezpieczne i nieszkodliwe dla zdrowia.

Rozmawiała: Dorota Dejmek

Źródło: Produkty pszczele cd

Written by admin on Listopad 1st, 2010

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.

Random Pages Widget Created By Best Accounting Services
drukowanie skanowanie Lublin Delonghi serwis ekspresów Lublin Saeco projekty powykonawcze archiwizacja dokumentacji skanowanie do pliku wielki format skanowanie kolor lublin skanowanie lublin wielki format skan plakaty lublin