Wszystko o miodzie i Pszczołach   Serwis internetowy na temat pszczół i pszczelarstwa

Szanowna Pani, wskazaniem do immunoterapii swoistej czyli tzw. odczulania u osób z alergią na jad owadów błonkoskrzydłych jest przebycie ciężkiej, uogólnionej reakcji alergicznej po użądleniu przez owada oraz potwierdzenie tej alergii w jednym z testów diagnostycznych tj. testach skórnych lub oznaczeniu swoistego IgE przeciwko jadowi osy lub pszczoły. Testy diagnozujące uczulenie na jad owadów błonkoskrzydłych powinny być wykonywane tylko po przebyciu ciężkich, uogólnionych reakcji alergicznych, gdyż są jednym z etapów kwalifikacji chorego do immunoterapii swoistej, czyli odczulania.

Alergia na jad owadów błonkoskrzydłych może mieć różne manifestacje kliniczne – najbardziej niebezpieczną formą jest wstrząs anafilaktyczny. W kilka do kilkunastu minut po użądleniu dochodzi do spadku ciśnienia tętniczego krwi i utraty przytomności, a w skrajnych przypadkach nawet do zgonu. Do ciężkich reakcji alergicznych należy także obrzęk i skurcz dróg oddechowych, np. krtani objawiający się postępującą dusznością i świszczącym oddechem a także obrzęk gardła i/lub języka manifestujący się zaburzeniami mowy i połykania, uczuciem ciała obcego w gardle lub chrypką. U niektórych uczulonych na jady owadów błonkoskrzydłych osób obserwuje się jedynie łagodne reakcje uogólnione, np. wysiew bąbli pokrzywkowych na całym ciele lub duże odczyny miejscowe tj. obrzęk w miejscu ukąszenia o średnicy większej niż 10 cm, utrzymujący się ponad 24 godziny po użądleniu. Reakcje skórne bez objawów ze strony innych narządów nie są wskazaniem ani do wykonywania testów diagnozujących alergię ani odczulania na jad owadów błonkoskrzydłych.

Na koniec warto także dodać istnieje szereg przeciwwskazań do stosowania immunoterapii swoistej (odczulania). Do najczęstszych należy konieczność stosowania niektórych leków przeciwnadciśnieniowych (np. inhibitory konwertazy angiotensyny) lub nasercowych (ß-blokery), ciężkie choroby współistniejące np. ciężkie źle kontrolowane nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca, stan po zawale serca i choroba wieńcowa, ciężka i źle kontrolowana astma.

Należy także pamiętać, ze odczulania nie rozpoczynamy u kobiet w ciąży, ale jeśli kobieta zajedzie w ciążę w trakcie odczulania, to zwykle można je bezpiecznie kontynuować. O sukcesie odczulania decyduje także współpraca chorego z lekarzem, bowiem ta forma terapii musi być stosowana przez 3 do 5 lat i zwykle wymaga comiesięcznych, jednodniowych hospitalizacji w celu podania „szczepionki”.

Na pytanie odpowiedziała
dr n. med Agnieszka Padjas
specjalista chorób wewnętrznych
Klinika Alergii i Immunologii Collegium Medicum UJ

Odpowiedzi przygotowuje: Medycyna Praktyczna: lekarze pacjentom.