Wszystko o miodzie i Pszczołach   Serwis internetowy na temat pszczół i pszczelarstwa

W apteczce powinny się znaleźć:

1 Leki: a. przeciwbólowe (paracetamol i/lub ibuprofen, ewentualnie metamizol) Dawkowanie doustne: paracetamol - 10-15 mg/kg/dawkę, co 4-6 godz. ibuprofen - 7,5-10 mg/kg/dawkę, co 8 godz. metamizol (tylko
w przypadku nieskuteczności paracetamolu i ibuprofenu) – 10
mg/kg/dawkę, doraźnie, nie stosować leczenia przedłużonego b. sól
fizjologiczna w plastikowych pojemniczkach (np. do przemywania oka) c.
maść przeciwalergiczna (np. dimetynden) d. lek przeciwalergiczny
dostępny bez recepty (np. dimetynden) lub inny przepisany przez lekarza
e. płyn do nawadniania doustnego w przypadku biegunki.

2. Materiały opatrunkowe:
a. różnej wielkości plastry z opatrunkiem b. plaster bez opatrunku c.
szeroki i wąski bandaż opatrunkowy d. szeroki i wąski bandaż elastyczny
(z zapinkami) e. sterylne opatrunki (gaziki) f. chusta trójkątna g.
opaska uciskowa.

3. Środki dezynfekcyjne (woda utleniona lub jodyna albo jednorazowe gaziki do dezynfekcji, np. Leko )
4. Ewentualnie łagodna maść steroidowa przepisana przez lekarza
5. Sterylne rękawiczki lateksowe
6. Pęseta
7. Nożyczki z zaokrąglonymi końcami
8. Leki brane na stałe lub zalecone przez lekarza (np. przeciwastmatyczne, przeciwalergiczne, przeciwcukrzycowe itp.)
9.
Dodatkowo w przypadku dzieci, u których wcześniej wystąpiły reakcje
anafilaktyczne: Zlecone przez lekarza leki niezbędne do ratowania w
przypadku wstrząsu anafilaktycznego – adrenalina, deksametazon, lek
przeciwhistaminowy.

W przypadku dzieci ze znanymi reakcjami
anafilaktycznymi na określone alergeny, a także w przypadku ukąszenia
przez owady błonkoskrzydłe (osy, pszczoły, szerszenie) w okolice
szczególnie niebezpieczne (twarz, jama ustna, gardło), co jest
zjawiskiem całkowicie niespodziewanym, dobrze aby rodzice wyposażeni
zostali przez lekarza rodzinnego w odpowiednie leki do samodzielnego
podawania wraz z instrukcją, jak się nimi posługiwać. Jeszcze przed
wezwaniem pomocy rodzic lub opiekun powinien podać natychmiast
(samodzielnie) domięśniowo roztwór wodny adrenaliny 1:1000 w dawce
0,2-0,5 ml (u dzieci 0,01 ml/kg, maksymalnie 0,3 ml, wyjątkowo 0,5 ml).
Ze względu na krótki okres półtrwania leku dawkę taką można powtarzać co
5-15 minut. Najprostszym i najszybszym sposobem jest zastosowanie
gotowej ampułkostrzykawki, niestety z wyjątkiem polskiego produktu są
one bardzo drogie i nie zawsze mają dawkę dostosowaną do wieku i masy
dziecka. Działanie adrenaliny można wspomóc, podając domięśniowo lub
podskórnie przepisany przez lekarza steroid kory nadnerczy, np.
deksametazon w dawce 0,3-0,6 mg/kg masy ciała. Równolegle opiekun może
samodzielnie podać doustnie lek przeciwhistaminowy, np. cetyryzynę w
płynie (5mg/5ml) jednorazowo. Pokrewne tematy: www.pediatria.mp.pl.

Na pytanie odpowiedział
Dr hab. med. Piotr Albrecht
I Katedra Pediatrii WUM
Klinika Gastroenterologii i Żywienia Dzieci

Piśmiennictwo

Albrecht P.: „Pierwsza pomoc” [w:]. „Rower”. Pascal 2004, 190-196.

Pomeranz A.J., O’Brien T.: Nelson’s instructions for pediatric patients. Elsevier 2009.

Stępińska J., Szajewski T.: Pierwsza pomoc. Prószyński i S-ka, Warszawa 1998.

Strange
G.R., Arens W.R., Schafermeyer R.W., Toepper W.C.: Medycyna ratunkowa.
I wydanie polskie, red. Jakubaszko J. Urban & Partner, Wrocław 2003.

The
Merck Manual. Podręcznik Diagnostyki i Terapii, red. Bers M.H,. Porter
R.S., Jones T.V. i wsp. Elsevier, Urban & Partner, Wrocław 2008.

Odpowiedzi przygotowuje: Medycyna Praktyczna: lekarze pacjentom.