Archive for the ‘Polski Miód’ Category
More interest in beekeeping needed to move activity forward-PM at beekeeping workshop no comments
Prime Minister Samuel Hinds joined members of the beekeeping community
at a Beekeeping Workshop facilitated by the Guyana Apiculture Society
and the Association of Caribbean Beekeeping Organisation at the Bel Air
Diary farm. In an effort to undertake projects geared toward the
development of the apiculture enterprise in the Caribbean, the
Association of the Caribbean Beekeeping Organisation has sought funding
to aid these projects.
The Centre for the Development of Enterprise through which the funding
was sought, has retained a consultant, Clive De Bruyn, to conduct
diagnostic studies of the constraints faced by beekeepers in the
Caribbean. These diagnostic studies have taken the form of workshops
across the region. De Bruyn has been conducting these workshop classes,
within the last month. Guyana is De Bruyn’s twelfth stop.
Chińskie zawody dla idiotów no comments
Oblepieni kilogramami pszczół…
Niecodzienne zawody odbyły się w chińskim mieście Shaoyang.
Uczestnicy rywalizowali o to, kogo obsiądzie większa ilość pszczół.
Zwycięzca miał na ciele prawie 30 kg tych owadów.
Zwycięzcą
został 42-letni rolnik Wang Dalin, który pokonał o 20 lat młodszego, Lv
Kongjianga. Podczas rozgrywki obydwaj stali na specjalnych wagach ubrani jedynie w krótkie spodenki. Owady wabili wykorzystując pszczoły królowe.
Dalin został uznany za zwycięzcę po tym, jak waga wskazała, że
na jego ciele siedzi blisko 26,86 kg pszczół. By uzyskać taki wynik
śmiałek potrzebował niecałej godziny. Jak podaje lokalna gazeta, jego
przeciwnik zdołał przyciągnąć „zaledwie” 22,9 kg owadów.
Wydarzeniu przypatrywał się tłum gapiów. Nie byli oni jednak na
tyle odważni i skrzętnie zakrywali twarze pszczelarskimi kapeluszami.
Un barbero experto en producir miel no comments
colmenas en el barrio Duey, sector Abrojo, de Yauco. Cada colmena puede
llegar a producir entre ocho a doce galones de miel al año. (El Nuevo Día / Tony Zayas)
sus primeras dos colmenas y con ellas nació una pasión por la
apicultura, que no desapareció cuando se convirtió en barbero de
profesión.
Caraballo decidió juntar sus dos amores y mientras
trabajaba como barbero en la “Fuente de la Juventud”, en Yauco, ubicó
allí un mostrador para vender la miel que producía. El apicultor asegura
que personas de toda la Isla iban a su local, no para conseguir un buen
recorte, sino buscando la miel, Del Cafetal.
Mientras vendía su
miel de forma artesanal en botellas de canecas y litros, el fundador
de Apiarios Caraballo, tuvo el golpe de suerte que llevó el pequeño
negocio a otro nivel al participar, exhibiendo sus productos, en la
apertura de un local de Supermercados Grande en Yauco para el 1980.
Según
relata Ricardo Caraballo, vicepresidente de la firma, al ver sus
productos, Atilano Cordero Badillo -presidente de la desaparecida cadena
de supermercados- se acercó a su padre, y le dijo que tan pronto
tuviera una etiqueta y estuviera registrado el producto, sería el primer
comprador de la miel.
Así mismo ocurrió, para el 1985 obtuvieron los permisos del
Departamento de Salud como planta envasadora y comenzaron con una
producción de 400 cajas al año, que mayormente se distribuían en los
Supermercados Grande, supermercados locales, y tiendas pequeñas.
Ya para la década de 1990, se expandió la distribución a centros
naturistas, farmacias, y mediante vendedores independientes el producto
llegó a las plazas de mercado. Entonces, comenzaron a comprar miel a
otros apicultores.
Adiós a la barbería
En 1994,
Reinaldo Caraballo engavetó su tijera de barbero y se dedicó por
completo a la apicultura. Con ese fin, tomó cursos de producción de
abejas reinas en Hawaii, y estudió apicultura en Costa Rica.
Apiarios Caraballo, cuya planta está localizada en el
barrio Duey, sector Abrojo, de Yauco, actualmente tiene unas 700
colmenas y recibe miel de unos 60 apicultores independientes, con
operaciones pequeñas o medianas, en diferentes pueblos de la Isla.
Entre
éstos, mencionaron a apicultores de Yabucoa, Humacao y Ceiba, y que
tienen colmenas silvestres en terrenos de la base Roosevelt Roads.
Incluso compran miel a apicultores que hacen labor de remoción de
colmenas en hogares o edificios privados.
Mantienen 10 empleos directos y unos 30 indirectos.
Según Ricardo Caraballo en Puerto Rico se consumen cerca de 260,000
galones de miel al año, de los cuales un 7% se produce localmente. El
empresario destacó que para la década de 1950 en la Isla se producía
cerca del 60% de la miel que se consumía.
“Una colmena promedio, bien trabajada, produce de 8 a 12 galones de miel al año”, explicó el ejecutivo.
Precisó,
además, que la miel que produce su empresa es de gran calidad con un
sabor intenso, cargada de antioxidantes y propiedades nutricionales, por
ser multiflora.
En Apiarios Caraballo se utiliza la abeja “neo
tropical”, un híbrido de la abeja africanizada y la abeja nativa. La
mezcla ha producido una abeja más productiva y fuerte, que resiste virus
y ácaros, indicó el vicepresidente de la empresa.
El
vicepresidente de Apiarios explicó que tienen una competencia desleal
con grupos que venden mieles adulteradas y de forma ambulante sin contar
con los permisos ni cumplir con las regulaciones que ellos acatan.
Manifestó que esta práctica representa un riesgo a la salud pues
pudieran tener pesticidas y son productos que se venden sin etiqueta por
lo que al fin y a la postre no se podría reclamar a nadie.
Repercusión internacional
En
2006, la miel puertorriqueña recibió el premio de la feria comercial
Alimentaria, celebrada en España, por la mejor calidad y el mejor
mercadeo, compitiendo contra 52 otras marcas.
Apiarios Caraballo
figura como uno de los auspiciadores de la página web del documental
“Vanishing of the Bees”, de denuncia la alarmante disminución de abejas y
su crucial impacto en la supervivencia alimentaria. Incluso auspiciaron
recientemente la proyección de la película en el Recinto Universitario
de Mayagüez.
En julio 2011, los empresarios acudieron al evento
Fancy Feast, en Washington, donde fueron invitados a participar en la
competencia en la categoría de nuevos productos con otros 3,000
productos. Aunque en años anteriores habían asistido al evento, esta fue
la primera vez que presentaron su miel.
Ricardo Caraballo informó
que tienen distribuidores de sus productos en Orlando, desde hace un
año; y en la zona de Nueva York, New Jersey y Filadelfia, desde hace dos
años.
La empresa cuenta con una tienda virtual (www.apiarioscaraballo.com) y con una página en la red social de Facebook.
Planes a largo plazo
El vicepresidente de la empresa explicó que tienen planes de aumentar
la producción de colmenas para 2015, además de brindar talleres de
apiterapia y apicultura, abrir 4 tiendas o y llevar la meta de ventas a
50,000 galones al año.
Al presente, mantienen conversaciones con
los restaurantes Church’s que está interesados en que les suplan la miel
para sus panecillos dulces. También negocian con la cadena Whole Foods,
de Estados Unidos, que busca vender la miel en sus tiendas como “miel
tropical”.
Job keeps beekeeper Monica Johnson busy as a bee no comments
TWO CREEKS — Monica Johnson never anticipated being part of something so buzz worthy.But as a beekeeper, she now finds her unexpected hobby-turned-business pretty sweet.
“My mother would never have believed I’d play with bugs,” Johnson said. “I did not like any bugs … they were not my thing.”
For nearly 40 years, Johnson has cared for bees by the millions, a hobby that is growing in popularity throughout the country.
“They are truly amazing creatures,” said Johnson, who knows of about a dozen other beekeepers in Manitowoc County.
Miodowe żniwa no comments
narzekają na zbiory, ale miodu nie będzie tak dużo jak w minionych
latach. To dlatego, że owady dziesiątkują choroby. Ubywa też pasiek
ponieważ coraz mniej osób, chce zajmować się
pszczelarstwem.
Ze względu na różnice klimatyczne w części nizinnej powiatu
wałbrzyskiego pszczoły już zbierają miód z kwitnącej gryki, a w
górach, gdzie lato przyszło o dwa-trzy tygodnie później, jeszcze z
kwiatów lipy. Ceny miodu są różne w zależności od regionu. 29 zł za
słoik 0,9 litra to dobra cena.
Pszczoły nadal giną atakowane przez warozę – mikroskopijnego pasożyta
podobnego do kleszcza. Dopiero w tym roku spodziewany jest polski lek,
który umożliwi zwalczanie tej zarazy.
Nie wszędzie jest źle. Wyjątkowo dobra kondycja jest pszczelich rodzin
w pasiece Mirosława Jedziniaka w samym centrum Jedliny-Zdroju. Klimat jest zdrowy. Pszczoły nie są nękane przez różne chemiczne środki. Jest odpowiednia szata roślinna na tym terenie – mówi pszczelarz.
Niepokoi średnia wieku pszczelarza. W powiecie wałbrzyskim to 60 lat.
Niestety jest to ginący zawód. Młodzież nie garnie się do niego. Swoją
pasiekę pan Mirosław będzie musiał przenieść w inne miejsce w Jedlinie,
bo tam, gdzie stoi, będą budowane domy.
Maciej Maciejewski TVP Info
Basta Veleni!! no comments
Marisa Valente e Renato Bologna hanno iniziato uno sciopero della
fame e un presidio contro i neonicotinoidi a Torino, dal 4 luglio,
davanti alla Regione Piemonte in C.so Stati Uniti. Un gesto – forte ed
estremo – per portare l’attenzione di tutti su un tema che tocca la
sopravvivenza del nostro sistema di vita sul pianeta.
famiglie tanto erano spopolate, al punto da essere costretti a
riacquistarne una sessantina, complete sui 10 favi per poter affrontare
la stagione apistica 2005 e reintegrare l’apiario. Quest’anno ci
ritroviamo in una situazione ancora peggiore: abbiamo potuto constatare
che nel periodo luglio-agosto il calo è stato drastico, dell’80%, e
stiamo procedendo a riunioni esasperate per tentare di salvare almeno
qualche vecchio ceppo di api più resistenti alla varroa…”.
Con
questa lettera, il 7 settembre 2005, denunciavamo per la prima volta,
ai vari amministratori della nostra regione, la situazione critica della
nostra attività.
Siamo arrivati al 2011 e nulla è
cambiato. Ogni anno lo stesso problema in quanto la nostra azienda è
situata in una delle più rinomate zone di coltivazione della vite
dell’astigiano, ai margini del Parco Naturale di Rocchetta Tanaro. La
moria delle api causata dai trattamenti „obbligatori” per la flavescenza
dorata delle viti, trattamenti che tra l’altro non hanno ancora risolto
il problema. Pesticidi a base di neonicotinoidi che irrorati anche una
sola volta sono letali per le api. E questo è conclamato: infatti tali
prodotti erano utilizzati anche per la concia delle sementi del mais e
sono stati vietati già da qualche anno.
Ad oggi più di
50 prodotti diversi a base di neonicotinoidi sono stati iscritti nel
registro del Ministero della Sanità (molti sono autorizzati addirittura
per la „lotta integrata”) per l’impiego sulle principali colture
ortofrutticole, (pomodoro, melanzana, peperone, cetriolo, zucchino,
melone, cocomero, cavolo a infiorescenza, a foglia, a testa, cavolo
rapa, cardo, prezzemolo, basilico, rosmarino, cerfoglio, erba cipollina,
lattughe e altre insalate, fagiolo, fagiolino, pisello, porro, cipolla,
carciofo, fragola, patata, frumento, orzo, erba medica, tabacco, olivo,
melo, pero, pesco, susino, ciliegio, mandorlo, albicocco, arancio,
clementino, mandarino, limone, pompelmo, vite), per la floricoltura e
per altri impieghi collaterali (antitarme, moschicidi, antipulci), senza
minimamente preoccuparsi della loro grave tossicità anche a dosi
subletali sugli insetti come le api. Un fatto gravissimo in quanto
importanti studi scientifici ne hanno già provato la tossicità sia a
livelli acuti che cronici a dosi bassissime.
Per la
cronaca le api contribuiscono in maniera determinante all’impollinazione
di oltre 225.000 specie vegetali, il 70% di quelle di interesse
agricolo, il 90 % dei fruttiferi, ortaggi, ecc.
La
perdita delle api non colpisce solo direttamente gli interessi degli
apicoltori, ma sono il segnale di allarme per un danno ambientale dalle
conseguenze inimmaginabili, come bene illustra il tossicologo olandese
Tennekes nel suo ultimo lavoro: “The systemic insecticides: A disaster in the making” (Gli insetticidi sistemici: un disastro in preparazione).
Nel
nostro piccolo le conseguenze per la nostra azienda sono enormi:
produciamo prodotti per apiterapia, pappa reale, embrioni di regina,
pandapi, polline, miele in favo e dalle analisi condotte (dall’ASL e da
un laboratorio privato) abbiamo la prova che la perdita di popolazione
di api e la perdita di capacità di autodifesa delle api restanti, sono
causate dai neonicotinoidi. A questo si aggiunge la scoperta della
contaminazione di alcuni prodotti dell’alveare con questi insetticidi.
Questo
è inaccettabile per noi, non ce la sentiamo di nascondere il problema e
tacere di fronte all’evidenza. Se non cambiano le regole di impiego di
questi insetticidi rapidamente dovremo chiudere l’azienda con la perdita
certa dei nostri beni dati in garanzia per il mutuo non più onorato a
causa del calo delle entrate. E chiuderemmo con un portafoglio di ordini
che ci consentirebbe di far fronte a ogni impegno creando anche
occasioni di lavoro.
Per questa ragione abbiamo deciso
di esporci ed attivarci personalmente, a sostegno anche del lavoro
svolto da Francesco Panella presidente dell’Unione Nazionale
Associazioni Apicoltori Italiani (UNAAPI), che da anni si batte per lo
stesso problema, a livello regionale, nazionale ed europeo.
Inizieremo
quindi uno sciopero della fame il 4 di luglio 2011, con un presidio ad
oltranza a Torino, davanti alla Regione Piemonte in C.so Stati Uniti,
fintanto che le autorità non sottoscriveranno serie garanzie per
ritirare dal mercato gli insetticidi in questione.
Per ulteriori info, sul sito internet www.rfb.it/bastaveleni pubblicheremo in „diretta” gli aggiornamenti.
Appello:
L’autorizzazione
all’uso dei neonicotinoidi deve essere definitivamente revocata, per
tutti gli impieghi, non solo quelli destinati alla concia del mais !
In
qualsiasi periodo vengano utilizzati, sotto qualsiasi forma, questi
insetticidi sistemici restano nella linfa della pianta e le api hanno
infinite possibilità di entrarne in contatto: attraverso nettare,
polline e l’essudazione della pianta, per melata, guttazione o rugiada.
Dobbiamo riuscire a far revocare almeno questi neonicotinoidi già
registrati, oltre ad impedirne le nuove registrazioni. La nuova
normativa peraltro lo esigerebbe, ma non si sa quando verrà applicata
davvero.
Chiediamo al Presidente della Regione
Piemonte, l’avv. Roberto Cota, di applicare il diritto a salvaguardare
un patrimonio locale come l’apicoltura vietando l’impiego dei questi
insetticidi sistemici, appellandosi al principio di precauzione, per la
salvaguardia dell’ambiente, del patrimonio degli insetti pronubi
impollinatori, come le api ed anche della salute umana: a questo
riguardo ci sono evidenze scientifiche che confermano che anche i
mammiferi subiscono danni dall’ingestione cronica di piccolissime dosi.
Auspichiamo che si faccia promotore presso la Conferenza Stato Regioni
di questa necessità affinchè la revoca sia su tutto il territorio
nazionale, oltre che presso la Comunità Europea.
Ci sono tutti gli strumenti legislativi per farlo immediatamente.
Abbiamo
deciso di sacrificare il nostro lavoro per iniziare lo sciopero della
fame poichè non abbiamo più alternative: proseguire a lavorare vedendo
le api soccombere in preda agli spasmi dovuti all’intossicazione dal
veleno, sapendo che questo è entrato nell’alveare e contaminerà il
prodotto, non è più possibile per noi. Da qualche anno non siamo più in
grado di evadere gli ordinativi e rischiamo di chiudere. L’alternativa è
di smettere di lavorare nel luogo che fu un paradiso per le api, ricco
di biodiversità, svendere la nostra proprietà (chi compra dove neanche
le api sopravvivono?) ed emigrare in un posto dove si possa lavorare.
Tutto
questo ci sembra profondamente ingiusto e non riusciamo a comprendere
come possano essere più importanti gli interessi di chi produce questi
prodotti (esistono molte alternative) rispetto agli interessi di chi
promuove la salvaguardia dell’ambiente e della salute di coloro che
vivono sul territorio.
Abbiamo deciso di dire basta e tentare questa ultima carta.
Ci
rivolgiamo a tutte le persone che hanno a cuore la natura, che
desiderano salvare le api, che desiderano cambiare questo modello di
sviluppo basato solo sul profitto immediato, senza nessuna attenzione ai
danni provocati all’ambiente e alla salute, a coloro che desiderano una
agricoltura che produca cibi sani anzichè spazzatura tossica. Aiutateci
a raggiungere l’obiettivo di questa battaglia.
Sul sito www.rfb.it/bastaveleni troverete
le informazioni sull’argomento: agite in autonomia, aprite presidi,
volantinate, diffondete via internet. Sarà un sogno riuscirci, ma a
volte i sogni si avverano!
Ci serve anche un
aiuto finanziario e chi volesse sostenerci così può utilizzare un
semplice bollettino di Conto Corrente Postale versando sul conto n.
1000095776 intestato ad Amici della Fattoria.
Ringraziamo sin d’ora tutti coloro che almeno faranno girare questo appello.
Ku chwale pszczoły… no comments
Takiego pomnika nie ma nigdzie. Choć cieszy oko od czternastu lat
wielu z nas o nim zapomniało. A pomnik pszczoły miodnej to tylko jeden z
wielu oryginalnych monumentów w Kielcach.
Usprawiedliwień
jest wiele – tylko jak wytłumaczyć, że pomnik pszczoły miodnej stoi na
skwerze u zbiegu ulicy Żeromskiego i Zagórskiej- od blisko 14 lat?
Idąc
tym tropem, zapytaliśmy mieszkańców o kolejne pomniki. Kielecka aleja
sław- czyli ludzi zasłużonych dla kultury i sztuki XX wieku. Jakie sławy
się w niej znalazły i ile ich jest?
Kieleckie pomniki mają
przypominać, ale tez -uczyć. Dlatego warto od czasu do czasu pamiętać
-chociażby o tych najoryginalniejszych.
Lubuskie uczci świętem wino, miód i chleb no comments
17 lipca w Muzeum Etnograficznym w podzielonogórskiej Ochli odbędzie
się „Święto Miodu, Wina i Chleba” – impreza nawiązująca do tradycyjnej
kultury ludowej i lubuskiego szlaku wina i miodu.
- Na jeden dzień skansen zamieni się w krainę tańca i śpiewu
oraz miejsce spotkań miłośników
rękodzieła, sztuki ludowej i nieprofesjonalnej, smakoszy regionalnego
wina, miodu, chleba, a także potraw regionalnych – zapowiedział Damian Danak z Muzeum Etnograficznego w
Zielonej Górze z siedzibą w Ochli. Podczas plenerowej imprezy odbędą się degustacje najlepszych
gatunków win i miodów, prezentacje sprzętu winiarskiego i
pszczelarskiego,
pokazy tradycyjnego pozyskiwania miodu i wina, pieczenia chleba w piecu
chlebowym.
Na scenie zaprezentują się kapele regionalne, organizowane
będą też konkursy z wiedzy o
tradycyjnym pszczelarstwie i winiarstwie. Organizatorzy zapewniają, że
goście będą mogli poznać tradycje związane z pozyskiwaniem miodu, wina
i chleba oraz tajniki wykorzystania
miodu w lecznictwie ludowym, kosmetyce, i w kuchni przy przygotowywaniu
potraw czy nalewek. – Zainteresowani szerszą wiedzą z zakresu pszczelarstwa czy winiarstwa mogą
uczestniczyć w wykładach poruszających tę tematykę – zapewnił Danak.
PAP, arb
Pszczół jest coraz mniej no comments
Ule gwałtownie pustoszeją, pszczoły giną miliardami. Zjawisko, które
objęło już cały świat, zagraża także naszemu rolnictwu, bo rośliny,
które mają wydać plony muszą być zapylone przez owady. A najbardziej
pracowite, o czym chyba wszyscy wiedzą, pod tym względem są właśnie
pszczoły.
Żeby roślina wydała owoce musi zostać zapylona. W realizacji tego prawa
natury pomagają owady. I tu pszczoły są rzeczywiście najbardziej
pracowite.
A przy okazji zbierają pyłek. Uwijająca się na tym żeniszku ma go
mnóstwo na odnóżach. Wkrótce zaniesie go do ula, gdzie zrobi miód. I w
tym momencie alarmują pszczelarze. Giną całe pasieki.
Problem dotyczy również naszego kraju – padają pszczoły i brakuje miodu.
Owadom szkodzą między innymi opryski, które zwalczają choroby roślin i te, które mają podnieść ich plony.
A to z kolei powoduje, że pszczoły zapadają na liczne choroby wirusowe
czy bakteryjne, przez co pustoszeją ule i miodu jest coraz mniej. A miód
jest dobry na wszystko.
Źródło: tvp Kraków
Opalizujące kwiaty mają większe powodzenie u owadów no comments
Kwiaty o płatkach mieniących się kolorami mają większe szanse na
zapylenie przez owady niż pozbawione tej właściwości rośliny – uważają
brytyjscy naukowcy.
Zdaniem badaczy z University of Cambridge, pszczołom łatwiej jest
zauważyć połyskujące płatki na tle innych kwiatów. Jak do tej pory mało
kto przyglądał się temu fenomenowi. Fakt mienienia się kwiatów hibiskusa
opisano dopiero w 2009 roku.
„To takie błahostki, na które nie zwraca się uwagi. Zaskakujące, że
nadal można odkryć coś nowego w związku z kwiatami” – powiedziała
prowadząca badanie Silvia Vignolini.
Sekret opalizujących kwiatów tkwi w wielu niepozornych prążkach
na ich powierzchni, które załamując światło sprawiają, że obiekty
wyglądają inaczej w zależności od kąta patrzenia. Podobny efekt można
zaobserwować na odwrocie płyt CD.
Mienienie się kolorami nie jest zarezerwowane tylko dla roślin,
dotyczy też niektórych owadów, m.in. chrząszczy i motyli, a także
ptaków, np. kolibrów, które mają połyskujące pióra na gardle.
Do tej pory kwiaty nie wzbudzały pod tym względem zainteresowania
naukowców, prawdopodobnie dlatego, że lśniące, ciemne płatki tulipana
odmiany Queen of the night nie są tak spektakularne, jak oszałamiające,
niebieskie motyle Morpho, widoczne z odległości ponad kilometra – podaje
agencja AP. Dodatkowo u niektórych roślin, np. u liatry kłosowej,
opalizacja widoczna jest w ultrafiolecie, więc mogą ją zobaczyć
pszczoły, ale nie ludzie.
Opalizujące kwiaty można było oglądać w minionym tygodniu w ramach wystawy Towarzystwa Królewskiego w Londynie.
