Wszystko o miodzie i Pszczołach   Serwis internetowy na temat pszczół i pszczelarstwa

W Polsce mamy obecnie około 1 mln rodzin pszczelich (wg opracowania Instytutu w Puławach z 2007r.) dla prawidłowego zapylenia roślin uprawnych, sadów roślin dziko żyjących powinno być minimum 2,5 do 3,5 mln rodzin.

W ostatnich latach ubyło w Polsce około 1,5 do 2,0 mln rodzin pszczelich z przyczyn głównie ekonomicznych (młodzież nie podejmuje zawodu nieopłacalnego).

Koszty utrzymania pasiek stale rosną (paliwo, energia, cukier, robocizna) a cena miodu w hurcie maleje (import miodu).

Miód można importować, ale zapylaczy nie.

Sytuacje ekonomiczną w pszczelarstwie za ostatnie 2 lata odzwierciedla tabela opracowana na podstawie danych Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa Oddział Pszczelnictwa w Puławach:

Rola, jaką spełnia pszczoła – zapylając rośliny jest u nas niedoceniana.

Głównym zadaniem pszczoły miodnej nie jest pozyskiwanie miodu i innych produktów pszczelich, lecz zapylanie roślin, krzewów i drzew owadopylnych w rolnictwie i ekosystemach naturalnych.

Rodzina pszczela w jednym cyklu rozwojowym – od pierwszego oblotu wiosennego do ostatniego oblotu jesiennego – zbiera od 15 kg do 25 kg pyłku, jednocześnie zapylając kwiaty. Tę pracę pszczół konsumuje rolnictwo oraz środowisko naturalne. Rolnicy z zapylania tylko samego rzepaku w Polsce uzyskują około 700 mln zł dodatkowych korzyści, wg danych z Instytutu w Puławach.

Szacuje się bowiem, że wartość nasion i owoców powstałych w wyniku zapylania przez pszczoły jest 100-krotnie większa niż wartość produktów pszczelich.

W „starej” Unii Europejskiej ocenia się, że działalność pszczół jako zapylaczy przynosi 4,3 mld Euro korzyści.

Chów pszczół został dobrze opanowany przez pszczelarzy, a ponadto rodziny pszczele dają się łatwo przewozić z pożytku na pożytek. W naszym klimacie owadem dominującym jako zapylacz jest pszczoła miodna, stanowi ona 95% populacji zapylaczy. Pozostałe 5% stanowią: trzmiele, pszczoły samotnice, motyle i inne owady.

Pszczelarstwo polskie cechuje duże rozdrobnienie. Odsetek pasiek małych i średnich do 80 rodzin pszczelich stanowi aż 97%. Pasiek towarowych, czyli od 81 do 150 rodzin pszczelich stanowi 2,2%. Zaś pasiek zawodowych powyżej 151 rodzin jest zaledwie 0,8%, w ich posiadaniu jest jednak 12,7% wszystkich rodzin pszczelich. W Unii przyjęto, że pszczelarzem zawodowym jest pszczelarz posiadających więcej niż 150 rodzin pszczelich, zaś średnia wielkość pasiek pszczelarzy zawodowych wynosi 240 rodzin.

Większość pszczelarzy to ludzie w średnim wieku i starsi. Średnia wieku pszczelarzy w Polsce wynosi około 60 lat. Zaawansowany wiek pszczelarzy W Polsce jest związany z brakiem zainteresowania młodych ludzi hodowlą pszczół ze względu na brak opłacalności pszczelarzenia.

W krajach wysoko rozwiniętych większość pszczelarzy główny dochód ma z usług za zapylanie. W Polsce jest sytuacja kuriozalna – „plantator płaci za wszystko, tylko za usługę zapylania przez niezastąpione owady nie płaci” – często dopłaca pszczelarz za wstawienie pasieki.

Trudną sytuację maja obecnie pszczelarze zawodowi, którzy są motorem postępu i rozwoju w pszczelarstwie.

Szczególnie w północno-wschodnim rejonie Polski (województwo warmińsko-mazurskie i północ podlaskiego) z uwagi na krótszy okres wegetacji o około 3 tygodnie i większe ryzyko zimowli. W tym rejonie dopłaty bezpośrednie winny być wyższe o 30%.

Mając na uwadze dobro rolnictwa w naszym kraju prosimy Pana Ministra o bardzo pilne i poważne potraktowanie naszego wniosku, my zrobimy, co do nas należy, ale musimy mieć środki na rozwój pszczelarstwa i godne życie.

Źródło: Rola, jaką spełnia pszczoła